siyahhhhh

Yaşam bizden vazgeçmiş olmalı...Vazgeçmiş bu beden bizden...Tekrar eski size ulaşmak ne kadar zorsa,o kadar zor özgürlük.Yaşamak kısıtlı,nefes almak kısıtlı.İçimizdeki bizi çıkarmak için gereken yine bizsek bize bir ışık bize bir ses gerek bazen. Hep hayallerle yaşadık,peki benim yeşiller içindeki yerim nefesimi kesen dağım nerde?Nerde beni hatırlatan BU BENİM dediğim bu yaşıma kadar hayal olarak büyütüp bigün olacak dediklerim??? Eğer sahip olamayacaksam anlamı var mı hayallerimin? Hergün birbirinin aynısı ise; Anlamı var mı farklı günlerin Karamsarlık beklenmeyen anımızda yaşananlarsa, Beklediğimizde yaşasak hayallerin gerçeğe dönüşünü Karamsarlığa gerek var mı?