Belki....

Yenildim…. Koca bir yaşam ve yetişmeye çalışan bir deli.Hiç ummadığım kadar ağır bir yüktü omuzlarımda…Ben kaçmaya çalışmadım ama YENİLDİM. Bir bahar günüydü rengarenk kelebeklerin uçuştuğu,yeşil yemyeşiller içinde yürüdüğüm bu orman,nefesimi açan bu ağaçlar benim en sahip olmak istediklerimdi. YAŞAMAKTI ÖZGÜRLÜKTÜ… Hergün içime attığım ve attığımı unuttuğum tüm sıkıntılarım çıkar içimden karışır ormana.Hayalimdeki gibi bir okçu bulamadım,ama belki o kadar güzel ok atabilirdim.Denemedim. Birgün kayalarda parçalayınca göğsümü pes etmeyebilirdim,daha yükseğe çıkabilirdim ÇIKMADIM. Seneler önce gerçek bir silahı elime aldığımda nasıl aşık olduysam Özgürlüğüme de o denli Aşığım aslında. Ama hayatımı adadım kendimden geçtim. Belki içimde kalanları birgün…. Ne dersin?